Hristiyan dünyasında 25 Aralık sabahı, çocukların yataklarından koşarak kalktığı, noel ağacı altındaki hediyelerini açtıkları gündür.
Giderek daha fazla “yılbaşılaşan”, hristiyan olmayanlar tarafından bile idrak edilmeye başlanan noel’in en önemli simgesi elbette noel ağacı.
Peki noel ağacının tarihçesi ne ?
Genel inanışa göre, noel ağacının tarihçesi 8. YY Almanya’sına uzanıyor. Aziz Boniface isimli bir İngiliz misyoner, İskandinav mitolojisindeki tanrı Odin’in kutsal meşesini, İsa’nın doğumunu anmak için köknar ağacı ile değiştirir.
Rivayete göre, bir grup pagan, bir çocuğu meşe ağacının altında tanrılara kurban etme hazırlığındadır. Aziz Boniface, baltasıyla vurarak ağacı ikiye böler ve töreni durdurur. Boniface’ın baltasını vurduğu yerde bir köknar ağacı çıkar ve aziz, ayin yapan paganlara bunun İsa’yı sembolize eden “hayat ağacı” olduğunu söyler.
Orta Çağ’da Noel Ağacı
Orta Çağ’da yayılmaya başlayan bir efsaneye göre, İsa, kışı tam ortasında doğmuştur. Ve onun doğduğu gün çıkan bir rüzgar tüm ağaçları sallar ve üzerlerindeki karı kaldırır. Orta Çağ kiliseleri, bu
efsaneden yola çıkarak, köknar ağacını ya da bir diğer adıyla cennet ağacını süslemeye başlar ve günü “Adem ve Havva Günü” olarak kutlamaya başlar.
Rönesans Devri
Rönesans ile birlikte noel ağacı, hristiyanlar arasında ilk olarak, Letonya’nın başkenti Riga’daki kiliselerde (1510) kullanılmaya başlar.
Ama asıl olarak hristiyan dünyasının en önemli figürlerinden biri olan Martin Luther’in noel ağacının simgeselleşmesindeki rolü büyük.
Luther’in 16. YY’ın ortalarında, Almanya’nın Wittenberg kentinde, mum ışıklarıyla süslenmiş ağacı tanıttığına yönelik kayıtlara atıf yapılıyor.
Noel ağacının kurumsallaşması ve Avrupa ve hatta Amerika’ya yayılması ise 19. YY ile birlikte gerçekleşiyor.
