Tesadüfler bu yolculuklara çıkanların hayatlarında çok belirleyici olabiliyor. “Ege’de bir sahil kasabası” hedefiyle büyükşehri terk eden biri, kendini 600 rakımlı bir dağ köyünde bulabiliyor.
Bodrum Mumcular’da bir keçi çiftliği sahibi olan Sinan – Sylvia Sarpkan çiftini de hayatlarının bu noktasına peşine düştükleri bir tekne motoru getirmiş.
Aşağıdaki röportajı yapan “Sevgili Bodrum” sitesi temasa geçerek bu hayat hikayesini bizimle de paylaştı. Röportajın tamamını aşağıdaki linke tıklayarak okuyabilirsiniz.
Çok iyi etmişsiniz de neden bu kadar uzaklara gittiniz? Bodrum’a daha yakın yerde kuramaz mıydınız bir çiftlik?
Onun da bir hikayesi var. Ben bir tekneye aşık oldum. Çok eski bir balıkçı teknesiydi. Yalıkavak’ta Küdür’e doğru bir cami vardır, onun hemen altında demirlemiş duruyordu. Sahibini buldum. Köhneydi tekne, dökülüyordu. Fakat ben onun formasına aşık oldum! Satın aldım, karaya çektim. İçinde epey bir tadilat yaptım ve ortaya yepyeni bir tekne çıktı. İçinde de bir motor vardı. Onun da bakıma ihtiyacı var. Sordum soruşturdum, motoru tamir edebilecek birini buldum. Bahçeyakası Köyü’nden bir çocuk çıkıp geldi. Anlaştık. Çocuk motoru aldı gitti, gelmedi. Bari biz gidip bulalım motorumuzu dedik ve eşimle birlikte buralara geldik. Gelince bayıldık tabii. Köy kahvesine uğradık, insanlarla konuştuk. Köylüler bizi o kadar çok sevdi ki buradan yer almaya teşvik ettiler. O dönem fiyatlar da gayet makuldu. Biz de burayı aldık. 16 dönüm bir zeytinlikti.
Bomboş bir arsayı bir keçi çiftliğine çevirdiniz, hem de sadece ikiniz, öyle mi?
Aynen öyle. Geldikten bir süre sonra baktık her yerden tabiat fışkırıyor! Burada pıynar ağaçları var. Yabani tür sakızlarla dolu üzeri. Çok büyümeye başladı bunlar. Bir gün şaka olsun diye “bir tane keçi alalım da keçiler bunları ufak ufak yesin” dedim. Sonra fikir mantıklı geldi. 2 keçi aldık, getirdik ve onları o kadar çok sevdik ki! Derken başladılar çoğalmaya. Şu an 25 keçimiz var!
Röportajın orjinali için tıklayın…
